Sprinkhaan tjirpt hoger om boven lawaai uit te komen

Redactie, 18 november 2012

Mannetjes van een bepaald soort sprinkhaan (De ratelaar, Chorthippus biguttulus) produceren breedbandige geluidssignalen voor het aantrekken van vrouwtjes om te paren. Vrouwtjes die daar zin in hebben reageren daarop met hun eigen korte, laagfrequente, antwoord. De signalen van de sprinkhaanmannetjes spelen een belangrijke rol bij de keuze van de partner.

Ulrike Lampe, die een promotieonderzoek uitvoert aan de Universiteit Bieleveld, heeft ontdekt dat de sprinkhaanmannetjes langs een lawaaiige weg in vergelijking met mannetjes in rustiger omgeving met een hogere frequentie tjirpen. Het zou de eerste keer zijn dat is aangetoond dat verkeerslawaai insecten beïnvloedt.

Tot deze conclusie kwam Lampe door geluidmetingen in de rustige, gestandaardiseerde omstandigheid van het laboratorium.  Zij ving in totaal 188 sprinkhanen voor dit onderzoek, de helft uit landelijk gebied, de helft uit een stedelijke omgeving.

In de toekomst gaat Lampe onderzoek doen naar de voorkeur van de vrouwtjes. Ook dan neemt ze de akoestische omgeving ook in ogenschouw, maar ze gaat ook onderzoeken of het gedrag genetisch ontstaat dan wel is aangeleerd.

Andere diersoorten

Van verschillende diersoorten is bekend dat zij hun akoestische signalen veranderen in reactie op achtergrondgeluid. Vele vogelsoorten produceren bijvoorbeeld hun gezang met verhoogde frequenties of hogere amplitudes in lawaaiige omstandigheden. Ook verschillende kikkers reageren op hoge achtergrondniveaus met gewijzigd gekwaak. Zoogdieren gebruiken vaak het "Lombard effect", dat wil zeggen dat ze het volume van hun geluid ten opzichte van het achtergrondgeluid te verhogen. 

Bronnen: Universiteit Bielefeld, Die Welt

		Tweet			mail dit artikel
					home...