Wat een suggestieve vraag. Natuurlijk is het erg
als iets dodelijk is. Ja, inderdaad, ALS het dodelijk is.
Hoe heeft men bepaald dat geluidhinder dodelijk
is? En hoe heeft men bepaald dat het zou gaan om
700 doden per jaar in Nederland alleen al, zoals nu.nl kopte,
evenals de Telegraaf. Zelfs is er
een letselschadeadvocaat die ermee adverteert. Van deze
organisaties kan je populisme verwachten. Maar van een organisatie als
de NSG toch niet.
Allemaal angst
Robert Long zong het "allemaal angst.... en
van leven ga je doooood" . De NSG maakt kennelijk ook gebruik van dit
angstgevoel.
Rennen, roken, drinken, lachen, vrijen, lekker
eten, hard werken, je ergeren.... Allemaal heel gevaarlijk. Je kan er
een hartinfarct van krijgen. Vroeger kreeg je er een maagzweer van,
maar inmiddels is ontdekt dat maagzweren ontstaan door een bacterie.
De vraag van de NSG suggereert dus dat je van
lawaai dood kan gaan. En dat is gewoon niet waar. Niemand gaat er dood
aan. Niet zoals iemand kanker kan krijgen van sigaretten roken.
Daarvoor zijn er teveel factoren die een rol spelen bij doodgaan. Bovendien heeft iedereen 100% kans om een keer dood te gaan.
Ja, er zijn inderdaad genuanceerde
wetenschappelijke resultaten, met een zeer zwak statistisch verband,
dat mensen die bij hoge geluidsniveaus wonen, een verhoogde bloeddruk
kunnen hebben, en een verhoogde kans op hart- en vaatziekten. Maar er
is geen dosis-effect relatie bepaald. Er is geen geluidsniveau waarvan
je kan zeggen dat het direct gevaarlijk is.
De
Harststichting "vergeet" geluid dan ook als risicofactor, maar noemt de
volgende risico's:
leeftijd
geslacht (in combinatie met leeftijd)
roken
te hoog cholesterolgehalte
hoge bloeddruk
overgewicht
diabetes
weinig beweging
hart- en vaatziekten bij vader, moeder, broer
of zus voor het 60e levensjaar
stress
ongezonde voeding, bijvoorbeeld te veel
verzadigd vet en zout
Geluidshinder is al erg genoeg.
Jammer al dit populisme. Geluidshinder op
zichzelf is al erg genoeg.
Zeurpruim neemt er een rood wijntje bij, en hoopt
dat het helpt voor mijn hart, waar ik geen moordkuil van maak. Maar in mijn hart, weet het,
voel ik, ik moet me niet zo
ergeren.
Met vriendelijke groet,
Zeurpruim, 6 november 2011