NSG Geluidhinderdag 2010
Ruben van Moppes, 29 maart 2010
Op
woensdag 24 maart was het voor de NSG reden voor een feestje: de
stichting bestond die dag 40 jaar. De jaarlijkse Geluidhinderdag
stond dan ook in het teken van geluidhinder in de afgelopen 40
jaar, met een waakzame blik op de toekomst. Was er ook reden
voor een feestje? Dagvoorzitter Victor Deconinck merkte correct
op dat je de NSG toch het doel zou moeten hebben dat je na 40
jaar niet meer nodig bent. Ondanks dat de geluidhinder in 40
jaar tijd niet in opgelost, was de stemming zeker wel
feestelijk.
Adviezen
Dat de huidige Wet geluidhinder er niet altijd even goed voor zorgt dat we in Nederland de juiste bescherming krijgen tegen geluid, zal in de geluidwereld niet als een bom inslaan. Over hoe het wel moet, kwamen gedurende de dag verschillende sprekers aan bod die door scheidend NSG voorzitter J. Feenstra aan het eind van de dag mooi werden samengevat. Maar hij maakte in zijn samenvatting eerst duidelijk dat de Wgh op veel punten wel degelijk heeft gewerkt: de hoeveelheid activiteiten is enorm toegenomen, terwijl het aantal geluidgehinderden tamelijk constant is gebleven. Waar moeten we ons dan op concentreren in de toekomst? Een belangrijk instrument uit de Wgh moeten we koesteren: de focus op bronmaatregelen. Het kijken naar alternatieven (HSL in plaats van het vliegtuig), maatwerk verrichten waar nodig en vooral ook proberen om ons wettelijk kader eenvoudig en uitvoerbaar te houden, waren andere belangrijke conclusies waarmee Feenstra de zaal richting de borrel stuurde.
Die uitvoerbaarheid van de wet kwam vaker terug gedurende de dag. Ook H. Herremans van VROM en M. Enthoven kwamen er meerdere malen op terug. Als mensen immers niet meer snappen welke bescherming de wet hen biedt, zullen ze zich uiteindelijk tegen de wet keren, aldus de milieugedeputeerde van Zuid-Holland en nieuwe NSG-voorzitter F. van Heijningen die ook een duit in het zakje deed hierover.
Lezingen
Bovenstaande punten kwamen in de diverse lezingen terug. Burgemeester C. Lamers van de gemeente Houten gaf namens VNG aan hoe we op locaal niveau de geluidproblematiek beschouwen. Op provinciaal niveau werd door Van Heijningen vooral benadrukt dat we er zorg voor moeten dragen dat er stille gebieden blijven, voor zover dat in ons drukke land mogelijk is. Hier ligt een mooie taak voor Herremans, die de zaal bijpraatte over de status van de nieuwe geluidwetgeving. Met die nieuwe wet in het achterhoofd kwam de vraag bovendrijven, of we dan “met de kennis van nu” eigenlijk de huidige wet anders hadden moeten inkleden. Met de kennis van nu gaan we het zeker anders doen, aldus Enthoven die een mooie weergave gaf van 40 jaar geluidwetgeving. Maar omdat veel kennis in de jaren ’70 er nog niet was, was de technische invulling die de Wgh heeft toch ook noodzakelijk.
Ook was er ook aandacht voor de eeuwige worsteling tussen Schiphol en geluidnormen en de problemen die je tegenkomt als je iets wilt doen aan horecalawaai. De beste oplossing die D. van der Meijden gaf tegen horecalawaai was om allemaal om elf uur in bed te liggen, maar uit de discussie die volgde bleek dat er in de zaal toch wel wat kroegtijgers bleken schuil te gaan die dit toch niet de meest elegante oplossing vonden. Uiteraard gaf ook de problematiek rond Schiphol veel aanleiding tot discussie. Hoe moeizaam dit dossier is, bleek wel toen spreker F. van Deventer (V&W) zijn lezing begon met te zeggen dat alles op persoonlijke titel werd verteld.
Wervelende presentatie van de e-scooter
Feestje
De NSG organiseert elk jaar meerdere dagen waarop lezingen zijn, maar de NSG was dus ook jarig. Het “balgebakje” dat ieder bij aanvang als traktatie kreeg, duidde daar al op. Maar ook was er ter ere van het 40 jarig bestaan voor het eerst een NSG-prijs uitgereikt. Professor Gerretsen van de TU Eindhoven was de eerste ontvanger van deze NSG-prijs, die o.a. bestond uit een mooi kunstwerkje waar hij in alle stilte van zou genieten. Een feestelijk intermezzo met luide muziek en dans halverwege de dag bestond uit de presentatie van wat voor velen de hoop voor de toekomst is: de elektrische scooter. Daar waar veel brommerrijders er op uit zijn om vooral herrie te maken en het vervoer op de tweede plaats lijkt te komen (aldus Feenstra), zou deze e-brommer toch wel eens echt voor een opluchting kunnen zorgen. Want, zo vervolgde Feenstra, bovenaan de lijst met hinderlijke geluidbronnen staan niet de snelwegen waar we zoveel maatregelen voor treffen, maar die opgevoerde brommers. Nu is het zaak om snel voor een (eenvoudige!) regeling te zorgen, waardoor we over 10 jaar bij het 50 jarig bestaan van de NSG het glas heffen op een succesvolle verdwijning van de benzinebrommers uit het straatbeeld. Zoals gezegd: De NSG heeft nog genoeg om haar tanden in te zetten!