Edwin Verheijen, dBvision, 21 september 2007

Om de 3 tot 4 jaar wordt de International Workshop on Railway Noise and Vibration georganiseerd waarin de nieuwste ontwikkelingen op dit specialistische vakgebied worden uitgewisseld. Begin september was het weer zover. De 120 deelnemers luisterden in München gedurende drieënhalve dag naar 70 verhalen.

Net als andere jaren was er ook nu een handvol bijdragen uit Nederland: over metingen aan nieuwe raildempers (DHV/Deltarail), geluidmeetposten (dBvision), stille goederentreinen (LRR), akoestisch slijpen (M+P) en maatregeleffectbepaling (TNO). De eerste vier stammen daarvan uit het Innovatieprogramma Geluid en worden onderzocht in opdracht van ProRail. Met name raildempers en stille treinen staan zeer in belangstelling in Europa. Ook de Franse, Duitse en Zwitserse spoorwegen proberen deze bronmaatregelen te stimuleren.

In andere landen ligt spoorweglawaai soms heel anders. Zo rijden in Australië geen luide goederentreinen. De Europese inspanningen om gietijzeren remblokken te weren van goederentreinen zijn daarom nauwelijks interessant voor andere werelddelen.

Omgekeerd ontbreekt Nederland al jarenlang in de sessies over hogesnelheidstreinen. Daar maken Duitsland, Frankrijk, België, Spanje en Japan de dienst uit. Maar hun onderzoeksresultaten zijn straks wel van belang als er bij ons, ergens in 2009, ook hard gereden mag worden. Anders dan werd aangenomen, is bij hogesnelheidstreinen naast het aërodynamische geluid het rolgeluid nog steeds een belangrijke geluidbron bij 300 km/u en hoger. Dat blijkt uit Franse metingen. Een raildemper geeft bij die snelheid nog steeds wat geluidreductie (1 dB).
 

Nieuwe wetgeving

In de Verenigde Staten wordt de impact van lawaai bij vee en wilde beesten onderzocht. Uit een literatuurstudie blijkt dat beesten "gemiddeld" vanaf een Sound Exposure Level van 100 dB(A) duidelijk angstig gedrag gaan vertonen.  Die 100 dB(A) wordt daarom als maximum gehanteerd bij de introductie van hogesnelheidslijnen in de VS. In Zwitserland ligt een nieuwe wet voor trillingshinder van spoorwegen op de plank. Als maatregelen worden ballastmatten genoemd. De grenswaarde wordt waarschijnlijk op de Hollandse manier, d.w.z. pragmatisch, gekozen: het zal afhangen van het beschikbare budget.
Op trillingsgebied wordt overigens veel voortgang geboekt. Er komen steeds meer en eenvoudigere rekenmodellen voor het voorspellen van trillingsoverdracht beschikbaar. De zwakke schakel in de voorspellende kracht van deze modellen blijft vooralsnog de (onbekende) samenstelling van de ondergrond(lagen). Een betere nauwkeurigheid dan 10 dB lijkt er vanuit theoretisch oogpunt niet in te zitten.

home...