redactie, augustus 2006
Hoe het roestrode-grijsbeigevuilgele geluidsscherm langs de A2 vijfentwintig jaar geleden tot stand kwam, is nauwelijks te achterhalen. Inmiddels wordt er gewerkt aan een nieuw scherm, dat een kilometer langer wordt.
Volgens een artikel uit NRC Handelsblad van de hand van Tijs van den Boomen ging het roestige geluidsscherm ten noorden van Utrecht dit voorjaar tegen de vlakte. Maarssenbroek is nu vanaf de A2 open en bloot te zien. Straks komt hier het nieuwe scherm: twaalf meter hoog en voorzien van een golvende glaslijn en een spannende knik achterover. Daarmee krijgt Maarssen een scherm met dezelfde uitstraling als het scherm ter hoogte van Leidsche Rijn.
Het geluid van het verkeer zal achter het scherm bijna overal 50 decibel worden.
De gemeente Maarssen steekt volgens het artikel 17,5 miljoen euro in de bouw van het scherm. Er zijn vijf officiële actiecomités bij betrokken. Dit ging anders bij de bouw van het eerste scherm, in 1984. Precies één berichtje kon er in juni van dat jaar van af in het Nieuwsblad voor Vecht-, Amstel- en Rijnstreek: 'Bij het einde van de wijk Fazantenkamp is gestart met het heien.' Verder niets: geen inspraak, geen ophef, zelfs geen feestelijke oplevering. Ook de archieven van de gemeente geven nauwelijks iets prijs, alleen dat er op 9 december 1982 vergunning is verleend voor de bouw. „Tegenwoordig doen we dat met alle toeters en bellen", zei voorlichtster Groenendijk tegen de NRC journalist.
In 1982 was de wet geluidhinder van kracht geworden en de keuze viel toen op rechttoe-rechtaanschermen van stalen damwandprofielen. Om esthetiek maalde niemand en extra geld werd daar al helemaal niet voor uitgetrokken. De enige frivoliteit zat in de kleurstelling: het scherm in Maarssen kreeg een roestrode onderkant, een grijsbeige middenbaan en een vuilgele bovenkant.
Bron: NRC Handelsblad 12-08-2006, zie ook http://www.maarssengeluidscherm.nl