In memoriam

Lucien Doorduijn

In de ochtend van 5 september bereikte ons het droeve bericht, dat Lucien Doorduijn ’s nachts was overleden. Voor de zomer had zich bij Lucien een ziekte geopenbaard, waartegen niet te vechten viel. Het einde kwam echter veel sneller dan verwacht.

In Lucien verliest de geluidswereld een zeer prominente vakgenoot. Gedurende vele jaren heeft Lucien zijn stempel gedrukt op de ontwikkelingen in Nederland. Hij stond aan de basis van de modernisering van de wetgeving, waarmee invulling werd gegeven aan de visie dat geluidsoverlast vooral lokaal moet worden aangepakt. In talloze gemeenten zorgde hij voor een op maat gesneden geluidsbeleid. Hij deed dat vanuit zijn stellige overtuiging, dat een maatschappelijk probleem in de loop der jaren een veel te technocratische invulling had gekregen. Hij bracht in de discussie de menselijke kant weer op de voorgrond.

Velen hebben zijn lessen en college’s gevolgd en maakten zo voor het eerst kennis met de aanpak van omgevingslawaai. Lucien gaf cursussen, schreef boeken en artikelen, en organiseerde ontelbare workshops en brainstormsessies. Door zijn warm menselijke aanpak veroverde hij een plaats in de harten van vele opdrachtgevers, die hem soms jarenlang trouw bleven, maar ook van collega’s en vakgenoten. Juist nu de aanpak van Lucien navolging vindt in de actieplannen en de recente wetswijzigingen zal zijn inbreng, maar vooral zijn vriendelijke aanwezigheid zeer gemist worden.

Tot het laatst bleef Lucien onverminderd betrokken bij zijn werk, dat zonder overdrijving zijn levenswerk genoemd mag worden. Hij maakte plannen voor een korte en onzekere toekomst. Het is schrijnend dat zelfs die hem niet gegeven was.

Paul de Vos, DHV