Europese handreiking voor het opstellen van geluidkaarten

Edwin Verheijen, 27 januari 2006

Ter praktische ondersteuning van de Europese richtlijn omgevingslawaai is in opdracht van de Europese Commissie versie 2 van de Good Practice Guide (GPG) opgesteld. Deze handreiking, waarvan de eerste versie 2 jaar geleden verscheen, biedt nuttige informatie op basis waarvan bronbeheerders en gemeenten keuzes kunnen maken bij het vergaren van brongegevens voor het maken van geluidkaarten en actieplannen. Daarnaast bevat de GPG praktische wenken voor het modelleerwerk zelf.

De nieuwe versie is sterk uitgebreid door de Europese werkgroep voor Assessment of Exposure to Noise (WG-AEN). De lijst van verhelderingen (van definities) van de Richtlijn is verdubbeld en omvat deze nu 39 onderwerpen (Hoofdstuk 2). Zo wordt aanbevolen om tunnelmonden als reflecterende wand te modelleren, om de immissie van tramverkeer ook op aparte geluidkaarten weer te geven als hulp bij het maken van actieplannen, en om de bodemabsorptie niet te grof te modelleren.

Overigens zijn sommige adviezen in Nederland achterhaald door bepalingen in het Besluit of de Regeling omgevingslawaai, bijvoorbeeld een advies over de wijze waarop het aantal personen per woning kan worden vastgesteld. Andere adviezen zijn in Nederland al gangbare praktijk, bijvoorbeeld de snelheid waarmee wordt gerekend voor stoppende treinen op stations.

Ook de zogenoemde toolkits (Hoofdstuk 4) zijn verbeterd en aangevuld. Deze toolkits, zie een voorbeeld hieronder, zijn diagrammen die aangeven welke mogelijkheden er bestaan voor het vergaren van brongegevens, rekening houdend met kosten en/of inspanningen. In het algemeen geldt daarbij: hoe hoger de gewenste nauwkeurigheid van het eindresultaat, hoe hoger de kosten.

Bron: WG-AEN, met dank aan Martin van den Berg

home...