Ter praktische ondersteuning van de Europese
richtlijn omgevingslawaai is in opdracht van de Europese Commissie versie 2 van
de Good Practice Guide (GPG) opgesteld. Deze handreiking, waarvan de eerste
versie 2 jaar geleden verscheen, biedt nuttige informatie op basis waarvan
bronbeheerders en gemeenten keuzes kunnen maken bij het vergaren van
brongegevens voor het maken van geluidkaarten en actieplannen. Daarnaast bevat
de GPG praktische wenken voor het modelleerwerk zelf.
De nieuwe versie is sterk uitgebreid door de Europese werkgroep voor
Assessment of Exposure to Noise (WG-AEN). De lijst van verhelderingen (van
definities) van de Richtlijn is verdubbeld en omvat deze nu 39 onderwerpen
(Hoofdstuk 2). Zo wordt aanbevolen om tunnelmonden als reflecterende wand te
modelleren, om de immissie van tramverkeer ook op aparte geluidkaarten weer te
geven als hulp bij het maken van actieplannen, en om de bodemabsorptie niet te grof
te modelleren.
Overigens zijn sommige adviezen in Nederland achterhaald door bepalingen in het
Besluit of de Regeling omgevingslawaai, bijvoorbeeld een advies over de wijze
waarop het aantal personen per woning kan worden vastgesteld. Andere adviezen
zijn in Nederland al gangbare praktijk, bijvoorbeeld de snelheid waarmee wordt
gerekend voor stoppende treinen op stations.
Ook de zogenoemde toolkits (Hoofdstuk 4) zijn verbeterd en aangevuld. Deze
toolkits, zie een voorbeeld hieronder, zijn diagrammen die aangeven welke mogelijkheden er bestaan voor het vergaren van
brongegevens, rekening houdend met kosten en/of inspanningen. In het algemeen
geldt daarbij: hoe hoger de gewenste nauwkeurigheid van het eindresultaat, hoe
hoger de kosten.
Bron: WG-AEN, met dank aan Martin van den Berg