Bas Möllenkramer, 7 november 2005
Omdat pa al een kwart eeuw in het geluid zit, wordt er in huize Möllenkramer
meer dan normaal gepraat over gehoorschade. Mijn zoon Alex (20) kwam enkele
maanden geleden aan met een zogenaamde Tazo, een rond blik speeltje uit een
zakje chips van Lays (voorheen Smiths). Als je dat ronde blikje voorspant en dan
ontspant maakt het ding een tikgeluid. Alex had snel door dat het ding niet
deugt.
Ik
heb inmiddels gemeten aan vier van deze Tazo's. Het lineaire maximum piekgeluid
(dus in de Peak Hold stand gemeten, met 50 microseconde integratietijd) is van
geen van de onderzochte testobjecten lager dan 140 dB. Dit is gemeten op
ongeveer een centimeter van de microfoon. De reden om zo te meten is dat ik
vermoed dat kinderen dit ook zo zullen toepassen. Noem het intuïtie of ervaring.
Een ander speeltje in mijn collectie, een blikken kikker (denk maar aan de film
De Langste Dag) is inmiddels al decennia lang definitief van de markt gehaald
door de toenmalige Keuringsdienst van Waren. Voor de kikker liggen de
piekniveaus iets lager dan de Tazos. Toch zijn de Tazos niet verboden.
Ik heb Lays gebeld en de Keuringsdienst van Waren geschreven onder hun nieuwe
naam Voedsel en Waren Autoriteit. Niemand wil hier iets verder van weten. Geen
wettelijke overtreding geconstateerd zeggen ze. Ik zou het natuurlijk kunnen
laten rusten. Maar iedere ervaren akoesticus die een Tazo hoort afgaan weet
onmiddelijk zonder meten dat dit niet kan. Volgens de Richtlijn 89/391/EEG van
de Europese Unie is 200 Pascal de absolute bovengrens voor piekgeluiddruk. En
laat dit nou net 140 dB zijn!
Als een van de vriendelijke lezers nog een idee heeft hoe we de troepen verder
kunnen mobiliseren tegen deze Tazo's hoor ik het graag. Ik wil nog best een keer
ergens een deur intrappen. Voor de fijnproevers is een meetrapport op te vragen.
Uiteraard helemaal hartstikke gratis.
Reacties: redactie@geluidnieuws.nl. Reacties worden in het volgende nummer van Geluidnieuws gepubliceerd.