Als onderdeel van de verkenning Zuiderzeelijn (deel II) heeft TNO Technische Menskunde in opdracht van het Projectteam Zuiderzeelijn een onderzoek uitgevoerd naar de geluidhinder van de magneetzweeftrein. Als referentie werd ook de geluidhinder van wegverkeer en treinverkeer onderzocht.
Het onderzoek is uitgevoerd als een laboratoriumexperiment, omdat er nog geen magneetzweefbaan in een bebouwde omgeving in gebruik is en een veldonderzoek daarom niet mogelijk is. In het laboratoriumexperiment vroegen we aan in totaal 12 luisteraars diverse geluidsfragmenten te beoordelen. De specifieke taak van de luisteraars was aan te geven hoe gehinderd ze zouden zijn als ze deze geluiden regelmatig thuis zouden horen. De belangrijkste te onderzoeken variabelen waren de snelheid waarmee de magneetzweeftrein zich verplaatste (variërend van 100 tot 400 km/h), het aan de gevel optredend A-gewogen geluidexpositieniveau van de passages (variërend van 65 tot 90 dB) en de gesimuleerde gevelverzwakking. Bij de weergave van de geluiden in de luisterruimte gingen we er vanuit dat de proefpersonen zich binnen bevonden en dat de ramen geopend of geheel gesloten waren. Als referentie onderzochten we ook de hinder van wegverkeer (personen- en vrachtauto’s) en meer traditioneel railverkeer (intercitytreinen).
Afgezien
van het feit dat de hinder uiteraard sterk afhing van het geluidexpositieniveau
vonden we vier belangrijke resultaten. Uitgaande van gelijke
geluidexpositieniveaus 1) was de hinder vrijwel onafhankelijk van de snelheid
waarmee de magneetzweeftrein zich verplaatste, 2) was de hinder van de
magneetzweeftrein aanmerkelijk hoger dan dat van de intercitytrein, en 3) week
de hinder van de magneetzweeftrein nauwelijks af van de hinder van het
wegverkeer. Deze resultaten 4) golden voor beide onderzochte gevelcondities.
De geluidhinder van de magneetzweeftrein is wezenlijk hoger dan dat van de intercitytrein. Naar verwachting is er pas sprake van gelijke hinder indien het geluidniveau van een passerende magneetzweeftrein tenminste 5 dB lager is dan dat van een passerende intercitytrein. De resultaten van deze studie impliceren dat de zogenaamde bonus voor railverkeersgeluid niet van toepassing is op het geluid van de magneetzweeftrein.
Dit is een Nederlandse samenvatting van het artikel van Dr. Joos Vos met de titel “Annoyance caused by the sounds of a magnetic levitation train” [J. Acoust. Soc. Am. 115 (4), 1597-1608 (2004)]