Een grote oliemaatschappij met een weekdier-achtige uitstraling had lang geleden de strategie dat de strenge geluidnormen die in West-Europa golden, voor die maatschappij over de hele wereld geldig waren. Weliswaar ging het dan alleen om de normen voor het lawaai op de arbeidsplaats, maar het was in elk geval een mooi gelijkheidsbeginsel, waar velen nog een voorbeeld aan kunnen nemen. De Verenigde Staten bewaken de lagers, waarop de As van het Kwaad draait, intensief. Zo zijn er Amerikaanse troepen in Kirchizië gestationeerd, waarvandaan de ontwikkelingen in Afghanistan e.o. in de gaten kunnen worden gehouden. Er is een vliegveld van waaruit regelmatig patrouillevluchten opstijgen. En dat zit de lokale bevolking niet lekker. Er is geklaagd, over geluidoverlast. De straaljagers met scherpe bommen stijgen namelijk niet alleen in de dag en de randen van de nacht op. Ook in de diepe Kirchizische nacht, die vóór de komst van de Amerikanen duister en stil was, scheuren de mannen van de Bush de stilte aan stukken. Van de normen die in West-Europa gelden voor burger-luchthavens zijn militaire luchthavens min of meer vrijgesteld. En militaire bases in crisisgebied trekken zich al helemaal niets aan van normen en waarden. Natuurlijk zijn er ook voordelen: de Kirchiezen kunnen hun eenzijdige menu van dromedaris-steaks en geitenkaas naar believen nu eens afwisselen met een onvervalste Big Mac. En voor wie zich een schoteltje extra kan veroorloven is er The Nanny en ander TV-vermaak. In de plaatselijke soukh wordt flink aan de nieuwkomers verdiend. Louter voordelen zou je zeggen. Maar toch hebben de ongeletterde autochtonen gemeend tegen de geluidoverlast te moeten protesteren. Hoe zou zo´n klacht in zijn werk gaan, in dat verre Kirchizië ? De plaatselijke welzijnswerker wordt op de wekelijkse ontmoetingsavond in het Dorpshuis aangespoord om de commander van de luchtmachtbasis te bellen. Het moet nu maar eens afgelopen zijn; de golfplaten vliegen zowat van de huizen als er weer zo´n eskader opstijgt. De commander verwijst vriendelijk naar de voorlichter, die een mondje lokaal Kirchiez spreekt en de discussie veel beter kan voeren. De woordvoerder zegt dat hij begrip heeft voor de klachten maar dat in oorlog en liefde alles geoorloofd is. Geen geluidzonering voor de omwonende Kirchiezen dus. Zou er binnen de defensie-industrie ook zoiets bestaan als ALARA ? Zo'n vliegtuig kost een paar honderd miljoen dollar; kan er dan niet een beetje lawaaibeperking in het ontwerp worden geïntegreerd ? Of zou het in Kirchizië net zo zijn als bij ons in Nederland, namelijk dat een klacht over geluidoverlast alleen maar een symptoon is van het protest tegen een ontwikkeling die men helemaal niet wil, ook niet als die superstil zou zijn ? In vroeger jaren zouden de Kirchiezen misschien "Yankee, go home" hebben geroepen, en vlaggen hebben verscheurd, vertrapt en verbrand. Maar zo ongenuanceerd willen ze niet meer overkomen, dus roepen ze "Yankee, be quiet!" en overhandigen de commander een in kamelenhaar uitgevoerde gehoorbeschermer. De ludieke actie heeft de woestijn veroverd. De patrouilles gaan intussen natuurlijk gewoon door. Maar ook dat hoort zo bij ludieke acties. Zo is het bij ons ook begonnen.

© 2002 Rottumeroor. Overname alleen toegestaan met toestemming van Rottumeroor.