door Jan Hoogwerff
In een recent artikel in de Journal of the Acoustical Society of America staat een artikel over een het effect van openingen tussen overlappende geluidschermen. Het artikel bespreekt de validatie van een rekenmodel om het geluideffect van dergelijke openingen te kunnen bepalen. Het onderzoek is uitgevoerd door L.A. Herman en M. Clum van de Ohio University o.a. in opdracht van de Amerikaanse Federal Highway Administration.
Het model is in staat om de effecten van openingen tussen overlappende geluidschermen te voorspellen met een nauwkeurigheid van 1 á 2 dB. In de modelvorming is rekening gehouden met zes voortplantingsmogelijkheden van het geluid van bron naar ontvanger (direct geluid, enkele en dubbele diffractie, meervoudige reflecties en combinaties). Het rekenmodel is geschikt om het effect van variaties in de geometrie van de opening en bijvoorbeeld het effect van absorptie te bepalen.
Uit het onderzoek blijkt dat vooral de meervoudige reflecties waarbij geen sprake is van diffractie, een belangrijke bijdrage leveren aan de voortplanting van het geluid. Het alleen rekening houden met het voorkomen van directe zichtlijnen tussen bron en ontvanger is onvoldoende. Dit betekent dat de vuistregel om als overlengte van de overlappende geluidschermen twee tot drie keer de breedte van het gat aan te houden, onvoldoende is om het effect van meervoudige reflecties te voorkomen.
Referentie: Analysis of noise barrier overlap gaps, Lloyd A. Hermana and Craig M. Clumb, J. Acoust. Soc. Am. 111 (4), April 2002