door Harry Nijen Twilhaar, juni 2002
Een brommende grasmaaier op zondagochtend of getimmer van een overijverige doe-het-zelvende buurman. Een drumsessie van de puberende buurjongen of brommergeraas van diens klasgenootjes. We zijn er al bijna aan gewend: burengerucht. In Nederland leven we met zijn allen zo boven op elkaars lip, dat het welhaast onmogelijk is geen last te hebben van je omgeving. Maar wonen in stilte wordt weer mogelijk, ook zonder het beroemde hutje op de hei te betrekken. Nee, gewoon in de gemeente Apeldoorn.
Ssst. U nadert een stille woonwijk. Toekomstmuziek?
Over een paar jaar is het mogelijk om midden tussen de buren toch stil te wonen. Dan wordt namelijk de eerste officiële 'Stille Woonwijk' van ons land gebouwd. De toekomstige wijk Zuidbroek moet in 2005 verrijzen. Er zullen bij de bouw de nieuwste woontechnieken en wetenschappelijke inzichten bij elkaar worden gebracht met als doel ongewenst geluid te voorkomen of tot een minimum te reduceren. Maar of het gaat lukken? Dat is de vraag, vooral als je nagaat dat de eerste Nederlandse stille wijk pal naast de drukke A50 komt en nabij de landingsbaan van vliegveld Teuge.
Het plan voor de eerste 'Stille Woonwijk' van ons land is gelanceerd door de landelijke Stichting Innonoise, een organisatie die zich tot doel heeft gesteld om op het gebied van ongewenste belasting van geluid en de reductie van geluidhinder innovatieactiviteiten te stimuleren. Als het aan Gilles Janssen van Innonoise ligt, dan verschijnen er de komende jaren talrijke 'stille wijken' in ons land.
De gemeente Apeldoorn heeft enthousiast gereageerd op de plannen om als eerste gemeente een stille wijk te krijgen en wil dolgraag als modelgemeente meewerken aan de totstandkoming van de woningen.
"We moeten dit najaar een besluit nemen of we daadwerkelijk gaan investeren in dit project", zegt burgemeester mr. G.J. de Graaf van Apeldoorn.
Het creëren en bouwen van de woonwijk gaat volgens voorzitter veel verder dan de huidige wetgeving op het gebied van geluidhinder heeft bepaald. Volgens de stichting is de tijd rijp voor een rigoureuze aanpak van geluidhinder nu de aandacht ervoor in de beleidsnota's van het rijk fors is toegenomen. De stille wijk ziet er op het eerste gezicht niet anders uit dan een doorsnee moderne Nederlandse woonwijk. De details zitten met name in de speciale technieken, bouwconstructies en infrastructuur van de woonwijk verpakt.
Tijdens het ontwikkelen van woningbouw wordt er specifieke aandacht geschonken aan mogelijke geluidhinder veroorzaakt door de mechanische ventilatie, mogelijk lawaaiige hobby's, burengeluiden, straatgeluiden en mogelijke hinder van spoorlijnen en industrie.
Met onder meer zwevende tussenvloeren, speciale spouwmuren, stille waterleidingsystemen, geruisloze cv-ketels en geluiddempende plafonds, moet veel 'herrie' gesmoord worden.
Gilles Janssen van de stichting Innonoise,
initiatiefnemer van de eerste stille woonwijk in Nederland.
(foto: Martin Hollering).
Volgens Innonoise hoeven de kosten van een stille wijk ten opzichte van reguliere woonwijken niet substantieel hoger te liggen. "Feitelijk moet je vanaf de start van een nieuwe (stille) wijk de basisvoorzieningen al treffen. Het aanleggen van fluisterstille wegen is een realistisch voorbeeld", legt Janssen uit.
Terwijl architecten zich experimenteel uitleven rond andere thema's met betrekking tot milieu en leefomgeving van nieuwe wijken, wordt er volgens Janssen nauwelijks aandacht besteed aan het verschijnsel geluid(overlast). "Ze kijken met name naar architectonische hoogstandjes en vergeten daarbij aandacht te schenken aan geluidreductie en planologische aspecten van een wijk."
Volgens de voorzitter is het opmerkelijk te noemen dat overheidsinstanties momenteel niet of nauwelijks aandacht schenken aan nieuwe technologieën op het gebied van geluidreductie. "Terwijl een grote groep mensen in onze samenleving behoefte heeft aan stilte."
Geluidhindervrij wonen is volgens Janssen zeker niet hetzelfde als wonen in doodse stilte. "Bepaalde vriendelijke 'wijkeigen' geluiden zijn immers wél gewenst en we zullen tijdens het componeren van de wijk hieraan veel aandacht schenken. Het zal nooit muisstil worden."
Volgens Janssen heeft het succes van de stille wijk een slagingskans als de bewoners zich ook houden aan te maken afspraken. Het collectief grasmaaien, op een vaste dag, zou als voorbeeld kunnen dienen.
In de toekomstige woningbrochures van de projectontwikkelaar wordt een zogeheten 'geluidparagraaf' opgenomen.
Volgens Innonoise is het de bedoeling dat er op den duur officieel een keurmerk voor stille wijken komt.
Ondertussen kunnen de makelaars in de omgeving Apeldoorn niet wachten tot de wijk in de verkoop komt. Een van makelaars die zeker weet dat hij betrokken zal zijn bij de eerste Stille wijk, is Hans Hunink, makelaar bij een van de grootste makelaarskantoren in Apeldoorn. Hunink is erg benieuwd naar de vormgeving en bouwtechnische aspecten van de woningen. "Ik ben nieuwsgierig naar de geluidwerende oplossingen. De meeste nieuwbouwwoningen zijn goed geïsoleerd. Daar kan het volgens mij niet aan liggen."
Volgens Rob van Puffelen, secretaris van de Nederlandse brancheverenging van Aannemersgeluidhinder projecten (AGHP), is een echt stille wijk onmogelijk te realiseren. "Uiteraard kun je bij de bouw van 'stille' woningen allerlei technische snufjes toepassen. In werkelijkheid zal er altijd lawaai zijn. Je kunt geluidoverlast natuurlijk wel reduceren. Maar de grootschalige haalbaarheid van veel meer van deze stille wijken zie ik niet zo voor me. Hoewel de AGHP het initiatief echter wel breed ondersteund", aldus Van Puffelen.
Bron: Woonkrant op Woensdag http://www.woonkrant.nl